Загалмайлсан эх 3

Koyuki-н санал болгосон гарчгийг өглөө.

Японд дугуйгүйгээр өдөр тутмын амьдралыг төсөөлөх аргагүйг та нар андахгүй. Дугуй бүр машин шиг бүртгэлтэй. Намайг Японд байх хугацаанд ганц л удаа цагдаа агаа зогсоож, дугуйг маань шалгасан. Гартаа барьсан гар утас шиг машиндаа миний унаж яваа дугуйны ноомерийг хийхэд дугуйны эзний болон дугуйны тухай мэдээлэл гарч ирнэ. Миний амьдарч байсан хотод цагдаа нар халтаруудын унаж яваа дугуйг их шалгаад байх шиг санагддаг байлаа. Гаднаас нь хараад шууд Япон биш юм чинь.

Гадаа гудамжинд, ер нь хаа сайгүй шинэ шахуу дугуй зөндөө хэвтчиидиин. Гэхдээ чи гаднаас дугуй авч унаж болохгүй.

Манай Мезба гэдэг бангладеш бидэнтэй нийлдэггүй байлаа. Нийтэч биш бөгөөд этгээд ааштай, хүн чанар гэж түүнд байхгүй юм шигээ, хүмүүстэй эелдэг харьцдаггүй болохоор бид ч нээх найзлаад байдаггүй байваа. Нэг өдөр утас дуугарлаа. Мезба байхаар нь гайхаж байгаам чинь, онцгой тохиолдолд л утасдах магадлалтай. Өөр бусад найзууд өдөр шөнө ялгалгүй байнга залгаастай, байнга хэлхэлдээстэй байдаг байв.

Гэтэл нөгөөх чинь надаас тусламж хүсэж байнаа, цагдаад баригдаад, цагдаагийн хэлтэс дээр байна, би хэл мэдэхгүй болохоор хүрээд ирээч гэнээ. Би “цагдаа дээр байгаа бол чи Япон координатороос тусламж гуй” гэсэн чинь, “би тэдэнд энэ талаар мэдэгдмээргүй байнаа” гэнээ. Тэгээд яаж Нөү гэхэв дээ, цагдаагийн хэлтэс дээр очлоо. Мезба гаднаас дугуй аваад унаж яваад цагдаад баригдчихсан байгаам. Гол нь тэр дугуй нь хулгайлагдсан гэж цагдаад бүртгэлтэй учир ноцтай байдал үүсчээ. Одоо яахав, би батлан даагч нь болоод нөгөөхийг чинь харгалзаж байна гэж гарын үсэг зуран суллууллаа, хаха аймаар сүртэй суллууллаа гэнээ. Тэгээд мангараа зөндөө мөнгө авч сурдаг байж ичээч гэлээ, өөр юу гэхэв дээ. Мезба бид нараас тэс өөр, хувцас хунар авч өмсөхгүй, гангална гэж байхгүй, пиво уух, тамхи татах бол нүгэл, мөнгөө хэмнэнэ, бүр юм авч идэхгүй байвал яахуу. 2007 онд түүний тухай би “тэр мөнгөө сээвлээд, юу ч идэхгүй олон хоноод, амаар нь дүүрэн юм гараад” гэж бичиж байсан даа. Бүр юм идэхгүй амьдраад байна шүү дээ. Манай төсөл хичээлийн үеэр бид нарт зориулан хүлээн авалт энэ тэр, амралт болгоноор өөр хотууд руу туур зохион байгуулдаг, байнга тансаг зочид буудалд буулгаж, үнэгүй хоол идүүлж, үнэгүй үзвэрээр нүд ам ангайлгаж, Японы үзэх ёстой бүх юмнуудаа үзүүлж харуулж, биднийг эрхлүүлдэг байлаа. Тийм үдэшлэг, уулзалтын үеэр үнэгүй хоолны бараа харсан бол нөгөө Мезба маань ичихгүй хоол руу дайрна, нүд нь өлөн гэж жигтэйхэн, өмнөөс нь ичмээр шд.

Мезба үнэхээр айсан бас гэмшсэн л дээ. Хаа сайгүй байх дугуйг эзэнгүй хог гэж бодсон байгаам. Дахин нэг удаа цагдаа дээр хамт очиж байж, энэ явдал дуусгавар болсон л доо. Хэрэг нааштайгаар шийдэгдсэн. Учир нь Мезбаг Японы хилээр орж ирэхээс хэдэн сарын өмнө тэр дугуй хулгайлагдсан байсан нь аз болж, Мезба манайхаар бол тэгсэнтэй салсан даа.

Ингээд л би чинь загалмайлсан эх болчдийн. Мезба баярласнаа илэрхийлж намайг оройн хоол гадуур идье гэсэн. Оройн хоол гадуур идэх нь Мезбад маш их бодлого бодож, эр зориг гарган байж шийдэх санхүүгийн маш том хохирол тул би татгалзсаан.