Бичих юмгүй болцоон

Яг одоо намайг бээгий шах гэгүүл нээрэнгээсээ бичих юм санаанд оркуу байна. Та нар юу бичүүлмээр байна? Гэхдээ та нарын уншмаар байна гэсэн болгоныг бичнэ гэсэн үг бишшүү. Зүгээр би санаа авии.

За тэр ч яахуу. Уржигдар билүү, эндхийн зурагтаар Маогийн сүүлчийн бүжигчин гэдэг кинуу гараад би баярлан үзлээ. Кинуу тиатраар гарахад нь мөнгөө нариилаад үзэж чадаагүйм. Бас ийшээ тийшээ нисэхэд онгоцонд үзэх боломж таараагүйм. Аз болж сая үзээд. энд Алимаа дарга тэр балээтчинг амиа бодогч гэж буруу шаасан байна. Би бас санал нэг байлаа. Нээрээ тэр залуу гэр бүлд нь юу тохиолдохыг мэдэж байж яаж чадаж байнаа, аймаар. Бас түүний хамт олон, нийгэмд түүнийг амээрикт үлдсэн нь их л сөрөгөөр нөлөөлнө гэдгийг ч мэдэж байсан, би бол амиа хичээгч л гэх юм байна. Гэхдээ түүний хийсэн зүйлийн үр дүн олон жилийн дараа Хятадын нийгэмд эерэгээр нөлөөлсөн байж болох ч, амиа хичээгч. Харин кино миний таамагласны эсрэгээр их сайхнаар төгсөж ангайлгав. Би ч тэр муу коммунистууд аав ээж, тэр олон ах дүү нарыг нь шоронд хийж тамлан алсан даа гэж бодож байлаа. Тэгтэл харин нээх энэрэнгүй коммунистууд таарсиимуу даа, азаар. Харж байнуу, бичих юмгүй болцон гар хүний бичсэнээс санаа аваад хэдэн өгүүлбэр нэмчлээ, хаха.


За за хоол ярии, хэхэ. Жоохон харгис хоол шүү.

тахианы хөлнүүдийг чанаад, шөлөнд нь өндгөөр зуурсан гурил таслаад болгов. Энэ хоол болбасу амралтын өдрөөс хийсэн өдрийн 1 ба 2дугаар хоол болой. Хоолоо идчээд, хэхрээд л гүзээгээ илсэн шигээ гэвтэж байснаа гэнэт "хөөх ямар харгис хоол хийгээд идциимбээ" гээд л ориллоо. Учир болбоос, тахиа ээжийнх нь хөлийг нь тасдаж аваад, чанацан байгаан. Тэгснээ өндөг хүүхдүүдийг нь хагалаад гурил зуураад идцэн байнашдээ, аймаар ч юм шиг, хаха.