83200 доллартай бол та юу хийх вэ?

Та нарт энэ их мөнгө байсан бол юу хийх вэ?

Би ийм их мөнгөтэй юм шиг санагджээнүү? кк. Би ийм их мөнгөтэй байсан юм шиг байна гэхгүй юу, хаха.
Манай энд байрны түрээс Амээрикээс үнэтэй. Амээрик Японд байрны түрээсийг сараар нь тооцож авдаг. Гэтэл Английг дагасан улсууд ийм нарийн тооцоотой юм байлгүй дээ. 7 хоногоор байрны түрээсээ төлнө. Өөрөөр хэлбэл, сард 30-31 хоног байхад, 7 хоногоор тооцоо хийхээр, 28 хоног болгоод сараас хасвал сар бүрын тэр илүү 2-3 хоногийг хүртэл ягштал тооцоод байна.

Манай хөлсөлж байгаа байр бол хотын төвөөс хол, галт тэрэг явдаггүй, далайн эргээсээ хол газар байрладаг  гэхээр нээх үнэтэй дүүрэг биш л дээ. Дээр нь манай байр үнэн муу нөхцөлтэй. Анх манай байрны түрээс 7 хоногийн 400 доллар хүрдэггүй байлөө. Гэтэл хажууд нэг том шоппинг сэнтэр нээгдээд, мөн жил бүр бүх л юмны үнэ өссөөр байгаад манай түрээс энэ жил 7 хоногийн 400 доллараас нилээн хэтрээд явцан. Ингээд дөнгөж сая би энэ 4 жилд байрны түрээсэндээ хэдийг төлжүү гээд бодлоо. Дундажаар 7 хоногийн 400 доллар гээд тооцъё. Жилд 52 ширхэг 7 хоног байдаг, тэрийгээ 4 жилээр үржүүлэхээр 83200 доллар төлжээ. Аая, аймаар их мөнгө төлсөн байна шд. Хэрвээ би синглэ бол байр хөлслөхгүй аймаар баяжих байснаа энд хэлжил байжээ, кк. Бас нөхөр бид 2 хүүхдүүдээ монголд үлдээсэн бол айлын хажуу өрөөнд шопроотлоод их л мөнгө хураах байв ч гэх шиг.

Тэгээд би бодлоо л доо. Хэрэв би 83200 доллартай монгол буцсан бол юу хийх байсан болоо гэж. Мэдээж толгойд "бизнес хийнээ" гээд шуушаа ороод ирж л дээ. Харин яг юу хийх вэ гэсэн чинь юм орж ирдэггүй ээ. Мэдээж тэр мөнгө надад байхгүй тул ямар ч санаа орж ирэхгүй байгаа бололтой.

Ингэхэд таанууд 83200 доллартай бол юу хийх вэ? гэж нэг асуугаад үзий.

Зүгээр л

дахиад ганцыг шахчии эдр.

Стрээстэй байхдаа миний бие өвдөөд байлаа. Эхлээд ханиад хүрэв, хэд хоног. Ханиад алга болтол 20 жилийн өмнө нэг удаа өвдөж байсан өвчин тусав. Тэр үед ингэж аймаар өвдөж байснаа санахгүй байгаам. Энэ удаа тэгсэн яаасан, хэвтэж ч болохгүй, сууж ч болохгүй, зогсож ч болохгүй алингаа алдан нэг бүтэн сайны үүрээр огцом өвддөг гэнээ. Тэгээд би угаасаа өвдөөд байгаа хүн босчлоо. Бусдыгаа сэрээгээд яахав гээд шүдээ зуулаа, цаг өнгөрдөггүй. Яршиг ганцаараа машаанаа унаад эмээржинсии ордог юм билүү гэж бодлоо, тэгснээ "нөхөртөө бас эрхэлж янгуучилбал зүгээр" гэдэг зөвлөлгөө уншсанаа саналаа, хаха, тэвчлээ тэвчлээ, өглөө болголоо. Өглөө хүүхдүүдээ босгочоод, нөхрөөрөө эмнэлэг хүргүүлээд буцаалаа, эмнэлэг дээр дор хаяж 6 цаг хүлээхээ мэдэж байгаам чинь. Тээд эмнэлэг дээр амандаа ёолоод хүлээгээд байлаа. Үнэхээр л цус алдаагүй бол эсвэл түргэнээр ирээгүй бол оочирлохоос өөр арга байхгүй. Тэгж тэгж нэг юм шинжилгээ өгөөд, хариу нь ч дороо гарчих юм, эмчээр эм бичүүлээд өөрийгөө авахууллаа. Тээд бичиж өгсөн 2 эмийг нь авах гээд аптээк орсноо, хэд хоногийн өмнө хамар битүүрээд байхаар нь эмчээр бичүүлж авсан хамрын дусалаа хамт авъяа гэчихлээ. Би үнэхээр ёолж мөлхөж байсан тул тооцоо хийхдээ аль эм нь хэдэн доллар гэдгийг анзаарсангүй, аптээк дотор нөгөө 2 эмээ задалж уучихаад, харилаа. Эм уугаад 3 цагийн дараагаас өвчин намдав, ямар хурдан юм бээ гэж баясаад авсан эмийнхаа тооцоог хартал юу вэ нөгөө муу хамрын дусал чинь 50 байвал яахуу, яахуу даа буцаанаа гээд л гарлаа, ямар ч эмийг аптээкаас аваад гарсан л бол буцдаггүй гэнээ. Ингээд өвчинд шаналсан хөөрхий охин аймаар үнэтэй хамрын дусалтай болжээ. Австрали доллар чинь Амеерик доллараас чанга шүү дээ. Ингэхээр стрээс гэдэг бол хүнийг алдаг юм байна даа. Хэрэв би стрээст ороогүй бол иймэрхүү өвчин тусахгүй байсан гэдэгтээ итгэлтэй л байна зүгээр.

Би чинь нүүцэн шдээ. Өмнө нь 3 давхарт баахан ази болон халтаруудтай байсан чинь одоо 7 давхарт баахан цагаануудтай хамт байна даа. Энэ сургууль одоо биднийг арьс өнгөөр нь ялгаж суулгадаг байсан юм байхдаа гэж гайхав, сонин л юм. Өмнө нь 5лаа нэг өрөөнд суудаг байлаа. Өрөөний хятад болон непал охин хөлдөж үхчих гээд, би бүтэж үхчих гээд хэцүү байдаг байв. Тэд нар халаалтаа залгаад, бүх цонх хаалгаа хаагаад сууна. Би бүгчимдээд толгой өвдөөд эхэлнэ. Одоо бол нэг цагаан хүүхэнтэй 2ланхнаа. Нөгөө хүүхэн маань 7 хоногт нэг удаа л ирдэг гэхээр би бараг ганцаараа гэсэн үгээ.

Стрээсээс гараад эргээд хартал би юундаа тэр нэг хүүхнээс айгаад байснаа үнээр их гайхаж байнаа. Тэр үед би үнэхээр аймхай болчихсон байсан. Нээрээ бүх зүйлийг эртнээс зогсоож болох байтал айсандаа юу ч хийж чадахгүй л байсан байгаамдаа. Бас Жон. Хэрэв надаас өөр хүн бол Жоноор бичсэн юмныхаа алдааг засуулаад ашиглаад ашиглаад явчих байсандаа. Жон надад хэзээ ч үгүй гэж хэлэхгүйг би мэдэж байна лд. Гэтэл би яаж байна? Сараг төгсөөд явснаас хойш бүх л цаасаа хармаанаасаа мөнгө төлж алдааг нь засуулах жишээний. Хэдэн сарын өмнө хэдхэн хуудас пэйпэрийн алдааг өөрийн 150 доллараар засуулав. Одоо бичиж байгаа юмаа дуусахаар бараг 4000 доллараар эдитинг хийлгэх ханштай байх шиг. Надаас сэргэлэн хүн бол Жоныг үнэ төлбөргүй ашиглах байх даа. Би бол тэгж чадахгүйм блээ, хэхэ, хохь нь шд, тиймхэн юм ашиглаж чадахгүй гэвтэж тээ.

За тэр ч яахав. Энд өвөл дуусаад урин хавар ирээд гэгэлзэх гээд ч байх шиг, хаха. Шөнө унтахдаа 2 давхар хөнжилтэй, өдөр гэртээ зузаан хувцсан дээрээ нэг хөнжил өмсдөг байсан үе өнгөрөөд байна. Өвөлжингөө би дугуйдсан. Сая 9 сараас дугуйдахаас залхаад банзал өмсөөд хормойгоо намируулаад алхаад, өө бас үсээ намируулж байгаа, кк. Банзал өмсмөөр санагдаад байх нь дугуйдаж мөнгөө хэмнэхээс илүү сэтгэл ханамж өгөөд байна хөөе. Ер нь байнга өмд өмссөөр байгаад банзал өмсөх хүсэл өөрийн эрхгүй төржээн. Ингэхэд эрчүүд байнга өмсдөг өднөөсөө уйддаг уу таанууд. Үнэнгээ хэлээрэй. Хүн бол уйдах л ёстой, онол ёсоор, хаха. Энд би банзал өмссөн 2 эрэгтэй хүн харсаан. Мэдээж шотлаанд банзал биш, миний өмсдөг эрээн даавуун бнзл л байлээ. Банзал өмссөн эхний өдөр л нөгөө муу Жон "чи банзал өмсөөд, өнөөдөр дугуйдаагүй юмуу" гэж гуцсийшүү. Миний хөдөлгөөн болгоныг хянадаг байжээ. Энэ Жоны нэр хүндийг бодоод зарим үйлдлийг нь би бичээгүймаа, зарим үйлдэл нь сээксуаал хараассмэнт ч гэж хэлж болохоор л доо. Нээрээ би өвөлжингөө 7 хоногт 3 удаа усан дотор дасгал хийсэн. Одоо дугуйдахгүй байгаа болохоор энэ дасгалаа үргэлжлүүлээд байнаа. Манай сургуулийн жимд 14 хоногт 25 доллар төлөөд хязгааргүй орж болно, усан сан, янз бүрийн бүжиг зумба ёог бие хамгаалах урлаг энтр. Би ядаж 3 удаа усан дасгалаа алдахгүй гэж их ч хичээж байна даа. Гэхдээ заримдаа 1хэн удаа явнаа. Ямар ч байсан энэ тээмпээрээ монгол явтлаа үргэлжлүүлнээ гэж өөрийгөө шахаж байгаа.

Өчигдөр Дамдаагийн блог руу ороод хэзээний ч юм нэг бичлэгийг харлаа. Дамдаа "би 95 наслана, 73 насандаа тэтгэвэрт гарнаа" гэсэн байнаа. Гэтэл би хэзээ ч билээ дээ "би 80 хүртлээ новширноо" гэж байснаа өнгөрсөн жил ээжийнхээ нутаг Булганы Тэшиг ороод танхай эмээ маань 107 насалсныг мэдээд новшрох насаа сунгаад "би 90 хүрнээ" гэж бүлтэрч билээ. Дамдаа аавынхаа талаар би ээжийнхээ талаар баримжаалж насаа тооцоолсон байгаам. Хэрэв хүмүүс эдгээрийг уншсан бол Гилийн хатан Дамдаагаас санаа гусцан мэт айн, хэхэ. Ийм адилхан сэтгээд байхдаа яахуу дээ тиимаа, хэхэ. Күйэ ер нь Дамдаа надаас санаа авсан байна уу гэж пааблиш хийсэн он саруудаа шалгаж үздийм билүү гэж мэдрэлтээд байгуул, хаха.

Энэ гэрийн нээт майр удаан юм бичиж болохгуйм, дараа уулзий, кк

Хуримаа хиймээр байна

Өмнөх бээгий дээр 2 ч хүн Хуримаа хийнэ гэсэн бээгий хаачив гэж сураглажээ. Тийм бээгий би хийсиимөө. Гэхдээ дараа нь мангар санагдаад аваад хаяцын. Сэтгэгдэлд хариулахад ийм л байна даа гээд энэхүү бээгийгээ дуусгаюуу гэж бодон яг дуусгах гэж байтал ер нь болий гэдэг санаа харван орж ирээд дотор хүн наадхаа чаачаачээ гээд байхаар нь чадахгүй ингээд бичээд л өмнөх бээгийгээ чаая гэж шийдэнгээ бас нэг коофии гэдэг умдаанаас тамшаалан суухын ялдамд хүүхдүүд рүүгээ муухай хараастай, өөрийн ком кирил үсэггүйн зовлонг амсан нөхрийн комын нууц үгийг зөн билгээрээ олон энэхүү бичлэгээ хииж байнаа гээд хартал ямар урт бас утга төгөлдөр бус өгүүлбэр байгаам дээ энэ күүкэн чинь гэж өөрийгөө хажуунаас харан өрөвдөн бодлоо ч гэх шиг. Юу биччихвээ би чинь гэж хараад дэлиит хийвэл чиний л нэр төрд хэрэгтэй байх гэж би өөртөө хэлсэн ч дотор хүн энэ удаа дииллээ, чаа чаа гэнээ, хаха. Митрэл нь хөдөлж.

За өмнө нь ийм хэдэн өгүүлбэр биччээд авцан байнаа. Үүнийг 4 хүн бас уншшсан байна. Гэхдээ мундаг хүмүүс бол далд хийцний дараа ч олоод уншсан байлгүй дээ.

Хуримаа хиймээр байна. Үнэнгээ л хэлж байна.
Манайхан ер нь хурим хийдэггүй юм байгаан. Манай ах нар болон дүү хурим хийгээгүй. Хамаатнуудаас цөөхөн хэдэн хүн хурим хийсэн ч салсан байдаг юм.
Би бас хурим хийгээгүй шд. Хуримын ордонд ч орж үзээгүй. Бүүр хадам талаараа гуйлгаагүй өөрөө маажигниж очоод сууцан хүн шуу даа. Манийг 20-той байхад улс орон зах зээлд шилжээд, юун хуримтай манатай, бүх нийтээрээ хоосон хонох шахуу каартын бараатай хүнсний хямралд орсон байсан үе. Тэгээд маний үеийнхнээс хурим хийсэн нөхөд их ховороо, одоо хараад байхад. Би чинь бас эмэгтэй хүн, цав цагаан хуримын даашинз өмсөж үзмээр байна шд. Монголд хариад хуримаа хийе гэхээр манай нөхөр "нээх олон хүүхэдтэй, хөгшин хүүхэнтэй хурим хийхээсээ ичээд байна" гээд байгаан, хаха.
Балжинням, Дашнямтай өдөр гэхгүй ээ, зүгээр л нэг жирийн зуны өдөр, хуримын ордон хоосон байдаг үед нь гоё палааж өмсөөд, нэг зурагчин хөлслөөд хүүхдүүдээ тойруулж зогсоож байгаад хэдэн зураг даруулаад, хаан сүйх хатан сүйх солилцоод, бусдыг дуурайж Сүхбаатарын талбай, Зайсан толгой дээр гараад, хэдүүлээ нэг эрстраанд хоол идээд болоо гэж бодоод байгаа. Цомхон хурим, бусдад биш зөвхөн өөрсөддөө л зориулсан.

Таанууд юу гэж боджээн? миний талд уу? нөхрийн талд байна уу? кк.

Ээ дээ энэ хөвгүүд үү

Энэ хөвгүүд ямар хэцүүмбээ. Миний чихийг халууцуулаад хэрэг алгаа. Хүмүүс хүүхдээ магтаад, ам уралдаад  “манай хүүхэд ухаантай, онц сурдаг, олимпиад болгонд тасралтгүй оролцдог, эсвэл англиар ус цас, төгөлдөр хуур сайн тоглодог, мундаг шатарчин” гээд л байдгийн. Би дуугай л атаархангуй сонсии шүү дээ. Ямар би ганцаархнаа хүүхдүүдээ муулалтай биш дээ тээ, кк.

Манай бага хүү байнга time out авна, шийтгүүлж байгаан. Тэр хирээрээ дагтан захирлын өрөөгөөр зочлоостой. Захирал бол андахгүй, гэхдээ бас их хайртай манай хүүд, хэхэ. Өөр тийм хүүхэд байнуу гэхээр алга л байх шиг. Багш нь аргаа бараад намайг дуудаж уулзаад “өдөрт 3-аас олон time out авбал би өөр рүү чинь утасдаж, хүүхэдтэй чинь яриулж байна” гэвээ. Гэтэл нааг ажил хийлгэхгүй, утас дуугараастай, хаха. Уг нь манай хүүг хашираах санаатай арга хэмжээ үр дүнгээ өгсөнгүй, одоо утасдахаа больсон хөөрхий, тэр муу багшийн үйлийг үзэж байна даа.

Өглөө бүр би хормойгоо чирчээд хоёр гурван хүүхэд дагуулаад сургууль руу нь майжигнана шүү дээ. Бид нар сургуулийн өөр талаас нь очдын. Сургуулийн хашаа руу оронгуут томчуул нь гүйлдээд алга болчоно, харин би багатайгаа нилээн алхана. Сургуулийн байшин руу ойртоод ирэхээр манай багад хайртай цагаан охин холоос биднийг харангуутаа нэрээр нь дуудаад тосоод гүйгээд ирнээ, нээх хөөрхөн. Тэр охин өглөө бүр урьдаас бэлдцэн амттай идэх юм кармаанаасаа гаргаад манай хүүд өгөөд, хөөрөөд л байна. Манай хүү яахав, албатай юм шиг идэх юмыг нь ярингаа идчинэ. Нөгөө охин идэх юмныхаа дараа хамт тоглох санаатай өөрийнхөө хамгийн хайртай тоглоомноосоо өгөөд юм яриад байна. Манай хүү тэр тоглоомыг нь тоож харах ч үгүй “I hate girls’ toys” гээд аваад хаяна шуу даа. Нөгөө охин нь хөөрхий гомдохгүй юмаа. Ингээд ангийнхандаа ойртоод ирэхээр манай хүүхэд хөвгүүдтэйгээ тоглоод нөгөө муу охиныг шууд жиинээ. Нөгөө охин манай хүүг бараадаад л яваад байна, нээх хөөрхөн, хаха. Би хүүдээ “чи тэр охинтой тоглож байгаач” гэхээр “Girls are pretty but not strong. Boys are strong. I like boys” гэнээ. Эд нар бас санаагаа аятайхан хэлээд сурцан байгаан. Уг нь бол манай хүү ‘I hate girls’ гэх хүн шуу даа, хаха.

Саяхан манай том ээлжит асуудалдаа орооцолдож намайг бас сургууль дээрээ дуудуулваа. Яасан гэхээр, манай том хүү ангидаа байсан нэг номын ард нь том том боов зурчжээ хө. Тэгсэн тэр номыг Нийтийн номын сангаас зээлж уншиж байсан хүүхэд багшдаа тэр муухай том том боовыг харуулаад “хэн нэгэн нь миний номон дээр зурчиж, би одоо энэ номыг буцааж өгөхөөр намайг номын сан торгоно” гэж л дээ. Зөв л дөө. Авсан номон дээр нь гар нь өтцөн нэг этгээд юм сараачцан байхаар ямар олиг байхав дээ. Тэгээд багш нь “хэн үүнийг зурсан” гэсэн чинь манай хүүхэд яахуу даа худлаа ярьж чаддаггүйм болохоороо Би гээл үнэнгээ хэлж. Тэгээд л нааг дуудуулахгүй юу. Би багштай нь уулзлаа. Би ч “за тэгвэл номыг зээлсэн хүүхэдтэй хамт номын сан явъяа” л гэлээ. Тэгээд номын сан руу хүүхдүүдээ дагуулаад, нөгөө хүүхдийг нь дагаад бөөн л сүр орлоо. Тэгтэл номын сангийн хүүхэн “ийм номыг бид буцааж авахгүй, хүүхдүүдэд үзүүлж болохгүй. Энэ номны үнэ дээр адмишн фии нэмээд 57 доллар төлөх нь дээ“ гэж байна. Би ч одоо төлөхөөс гэтэл, нөгөө хүүхэн “хэрвээ та энэ номыг Биг Даавлью” дэлгүүрээс аваад ирвэл би адмишн фии авахгүй солиод өгии гэнээ. Эд нар бас нээх хөөрхөн, одоо намайг бас их хохироохгүй тусалж байгаан. Би ч өө тэгии гээд, нөгөө номыг нь дэлгүүрээс 21 доллараар авч өгөөд, нөгөө том том боовны зурагтай номоо гэртээ аваад харьсан даа, хаха. Нэг иймэрхүү хэрэг ер тасрахгүймаа энэ хүүхдүүдээс. Уг нь манай нөхөр их томоотой хүүхэд байсан гээд байгаан, хэнийгээ дуурайдаг гарууд вэ.

Би том хүүгээсээ чи яах гэж тийм муухай юм зурж байгаан гэсэн чинь “бүгд л зурдгийншдээ, гэхдээ хүн харахаас өмнө Rock энэ тэр болгочдийн” гэнээ. Би санаа зовсон хэвээрээ “танай ангийнхан чамайг юу гэж бодож байгаа болоо? Ийм балайр юм зураад” гэсэн чинь, хүү “манай найзууд Good job” гэсэн гэнээ, хаха. Манай том дандаа цагаануудтай найзалдагийн. Азиуд болохоор их томоотой, хичээлээ хийнэ, хичээлээ тараад шууд гэртээ харьна. Гэтэл цагаанууд хичээл хийнээ гэж байхгүй, их сахилгагүй, хичээлээ тараад бөөнөөрөө дэлгүүр орж KFC, Subway, Hungry Jack’s, Oporto энтэр орж юм авч иднэ. Азиуд бол тэгж хүүхдүүддээ жаанк фууд идүүлэхгүй шд, бас мөнгө ч өгөхгүй. Би хүүхэддээ мөнгө өгөөд байдаггүй болохоор найзууд нь хичээлээ тараад дагтан бургэр хоол энтэр авч өгдөг гэсэн. Тээд манай хүүхэд их эрэлттэй, найзууд нь байнга л гэртээ ирж хонооч гэнэ. Хэд хэдэн цагаан айлаар хоноод амжцан шд. Тээд хонохооороо ПиСи тоглоод, кола уугаад, жаанк фууд иддгийн. Энэ цагаанууд гэртээ хоол хийдгүйм бишүү, утсаар захиалга өгөөд, гэртээ бэлэн хоол хүргүүлж идээд байж байдгийн бишүү. Энэ цагаан хүүхдүүд чинь хүнсний ногоо ч гэж мэддэггүй гэсэн шд. Та нарын иддэг чийпсийг чинь төмс гэдэг хүнсний ногоогоор хийдэг гээд зурагтаар хичээл заагаад байдгийн. 

Нээрээ энэ жилжингээ хүүхдүүдийг ангийн хүүхдийн төрсөн өдөр үргэлжлээд. Том хүүгийн ангийн хүүхдийн төрсөн өдөрт өөрийг нь хүргэж өгөөд, тарах цагт нь очоод авчихдгийн. Бэлгэнд голдуу мөнгө авна гээд өөрсдөө шууд хэлчихдгийн. Бага хүүгийн ангийн хүүхдийн төрсөн өдөрт нөхөр бид 2-н нэг заавал хамт оролцож, хамт тоглолцож, хамт идэлцдгийн. харин бэлэг гэж 30-40 долларт тоглоом авч очноо. Энд хүүхдийнхээ төрсөн өдрийг хагас сайнд голдуу тэмдэглэнэ. Тэгэхээр чинь ингээд жил тойрчих юм даа. Маргааш гэхэд багын ангийн нэг төрсөн өдөртэй, гольф тоглуулах юм гэсэн. Хүүхдэд зориулсан юм л байгаа байлгүй.

Ааруул боорцог

Доох зурагнууд гадаадад байгаа хүмүүст их эмзэг байж магадгүй, сэтгэлээ бариарай. Эсвэл хүмүүс тоодоггүй ч байж магад. Би бол ааруул, толгой гэдэс доторт их дуртай. Ер нь байнга идхиймсаан гэж бодож явдагаа, үнэнгээ л хэлсийшүү.

Ааруул идмээр санагдаад болдоггүй олон сар боллоо. Тээд тэсэхээ байгаад монгол руу захьлаа. Монгол шууданд хийчихээр 14 хоногт 2 кг ачаа 53000 төгрөгөөр Сиднэйд иржээн. Хүмүүс блогтоо ааруулын зураг оруулаад эмзэг сэдэв хөндөөд байдгийн, би ч гэсэн нэг гайхуулаадхии. Өнгөрсөн жил монголд очиход нэгэн блогчны өгсөн ааруул амттай байсан шүү.

Гэхдээ чи хэдхэнийг өгсөн шүү гээд балайраад байвал, кк.

 Нэг өдөр би "борцтой будаатай цай уухымсаан" гээд санаа алдтал, нөхөр "тээд хийгээд идээч дээ" гэнээ. Өнгөрсөн хагас сайнд махандаа яваад, борц хийгээд, өнөөдөр борцтой будаатай цай уув. Борц хийгээд ч гэж дээ, нөхрийгөө гуйж байж хийлгээд, кк. Би "амьдралдаа борц хийж байгаа хүн хараагүй, яаж хийдгийг нь мэдэхгүй" гэж мэгэж үнэн худал хэлж байж хийлгэлээ шд. Хэдхэн хоноход ингээд дороо л хатчихдгийн байна шд. Нээх олон улирал дамнуулаад хатаах юм байх гэж бодсон чинь. Борцоо идэж амжихгүй монгол явчхийм байх гэсэн үгүй юм байна хө.

Энэ цөцгийгөөр хайлмаг хийдгийн, үзэм нэмж байгаад. Хийдэг ч гэж манай нөхөр л надаа хийж өгөхгүй юу даа. Би бас хайлмаг хийж байгаа хүн хараагүй тул яаж хийдгийг нь мэдэхгүй гээд дээрх үгээ давтанаа. Манай хадам ээж хөдөөнөөс өвөл болохоор хайлсан тос, хайлмаг энэ тэр явуулдгийн. Тэрнээс манай ээж борц, хайлмаг хийдэггүй тул би яаж мэдэх билээ дээ.


Багад манайх хөдөө байхад ээж боорцог хийдэг байсныг санадаг юм. Ухаан орсноос хойш боорцог хийгээгүй тул би бас сураагүй байхгүй юу. Дунд ангид манай ангийн 40 хүүхдийн 20 нь орон сууцанд, 20 нь гэрт амьдардаг байв. Бид нар ангидаа боов боорцог авчирч наймаа хийдэг байлөө. Орон сууцны хүүхдүүд дэлгүүрийн боов авчирна. Гэр хорооллынхон боорцог авчирнаа. Дэлгүүрийн нэг боов гэрийн 3-5 ширхэг боорцогоор арилжигддаг ханштай байлаа гэж. Нэг хэсэг тэгж наймаалцаж байснаа, сүүлдээ ичээд больчихсон.

Австрали гурилан идэх юм муутай. Талх бол ёоз ёозоороо ч боов шоов байхгүй ээ. Нээх нялуурсан тоорт, жигнэмэг, кекснүүд байдаг юм. Би бол Өгөөжийн эсвэл талх чихэр эдрийн боовнуудаа санаастай. Нөхрөө нэг сар шалж байж ганц хил боорцог хийлгэж идлөө. Чаддагийн байж хийгээд өгчихгүй, нилээн унжсоон он. Ээж багад "боорцгийг яавал ч билээ буруу хийвэл боорцог буудна" энэ тэр  гээд айлгаад байдаг санаад ороод, нөхөртөө "боорцог хийж чаддаггүй хүнд боорцог нь уурлаад тостой тогооноосоо үсэрч гарц ирээд духан дээр нь наалддаг шд" гэж гөрдөж байж 2 хоног боорцог идлээ шд, кк.
Манай нөхөр тас хөдөөнийх болохоороо боорцог, хайлмаг, борц хийж өгөхийг надаа зааж өгчихөөд, үүнээс хойш өөрөөө хийж идэж бай гэж их хатуурхсан гэхгүй юу, хаха.

Ёоо нэг мэдсэн, идэхээс өөр эрдэмгүй мангас шиг өөрийгөө их буруугаар ойлгогдохоор биччихиж (үнэн нүүр царай чинь биддээ. Сурв). Би заалгасан гэж байгааг анзаарна уу, гэхдээ сурцан гэхгүй байнаа, кк. Над шиг боорцог, хайлмаг хийж чадахгүй хүн зөндөө л байгаа байлгүй дээ (худлаа хань татахаа болиорой. Сурв). Яг хамт амьдардаг ээж эмээ нь боорцог хайлмаг хийхгүй бол сурах боломж байхгүй л юм байна, миний жишээгээр.

7 жилийн мөрөөдөл

2005 онд Японд очоод ийм амьтнаар хоол хийдгийг мэдээд, идмээр санагдсаар аль хэдийнэ 7 жил өнгөрчээ. Lobster гэж хавч гэх үү. Гэхдээ хавч олон янз байх шиг. Би нэг иймэрхүү урт биетэйг нь идмээр байгаа юм. Бөөрөнхий биетэйг нь биш, хэхэ.

 Гэхдээ энэ үнсүүлж байгаа зурган дээр хавчных гарын үзүүрийн хавч нь харагдахгүй юм. Бодвол арай өөр төрөл юм байлгүй дээ.

Нэг иймэрхүү уур нь савссан юм идэх гээд 7 жил шүлс гоожиж байна. Одоо багшийнхаа өгсөн 50 доллараар мөрөөдлөө биелүүлнээ гэсн.

Зурагнууд, мэдээж гүүглэ агаагийнхөө.

Үргэлжлүүлээд дуусгачии

2 дахь шалтгаан. Миний нэг таньдаг хүүхэн энд өөр хотод байдаг юм. 3 жилийн өмнө намайг хоосон хонож байхад надад итгэж мөнгө зээлүүлсэн тул би байнга түүнд талархаж явдаг байв. Гэтэл 2 жилийн өмнө миний бага хүү өвдөөд, оношлогоо эмчилгээнд энд хамгаа барсан, мөнгө төгрөг бас дутуу гачуу хэцүү үед миний 142 долларыг залилж авсан юм. Хамгийн гол нь тэр хүүгийн минь өвчин дээр дөрөөлж, намайг хуурсан явдал байв. Энэ явдал өөрийнхөө рэйтингийг унагаж, өөрийгөө надаас холдуулсан алхам байваа. Би тэгээд за яахав дээ, өмнө нь надад зээлүүлсэн 2000 долларынхаа 45 хоногийн хүүнд авч байгаа юм биз гээд тоосон ч үгүй. Гэтэл сүүлийн 1 жил над руу өдөр бүр утсаар залгадаг болов. Би ч яахав надад мөнгө зээлж байсан ачийг нь санаад, түүнтэй эелдэг харьцана. Сүүлдээ залхаад, утасны дуудлагыг нь хараад авдаггүй, 7 хоногтоо нэг удаа авч ярьсаар нилээн хэдэн сар өнгөрчээ. Би 8 сарын утасны билл-ээ хараад шооконд орлоо. Тэр над руу өдөр бүр 3-5 удаа залгадаг юм байна. Тэр бас их стрээстэй, надтай ярьж стрээсээ шилжүүлдгийг би эмчтэй ярих хугацаандаа олж мэдлээ. Нээрээ би түүний дуудлагыг аваад, ярьж дуусаад тавгүйтдэг байснаа саналаа. Тийм ч учраас би түүнтэй ярих дургүй дуудлагыг нь авахгүй байжээ гэж. Нээрээ энэ сэтгэлзүйч эмч нар ямар мундаг юм бэ? Би өөрийгөө мэдэхээ байчаад байхад, эд нар ингээд хамаг юмыг маань илрүүлж өгөөд, гарах арга зам зааж өгөөд байдаг. Манай сургуульд оюутнуудад зориулсан үнэгүй сэтгэлзүйн зөвлөлгөө өгдөг сэтгэлзүйч эмч нар байдаг юм. Бусад сургуульд бас байгаа байх.

Гэтэл өнөө эмч маань үүнийг шийдэхийн тулд тэр хүн рүү залгаад өөрийнхөө тухай ямар ч тайлбар хийхгүй, "дахин бүү залга" гэж хэлээд утсаа салга гэв. Би эмчид "би тэгж хэлэхээсээ айгаад байнаа, би утасны дугаараа өөрчлии, эсвэл утасны компани руугаа залгаж энэ дугаараас дуудлага хүлээн авахгүй блок хийлгий" гэтэл эмч эрс эсэргүүцэж "үгүй, чи яг миний хэлснээр хий, чи өөрийгөө хуурах хэрэггүй, чи өөртөө үнэнч байх хэрэгтэй" гэлээ. Нээрээ бодоод байсан чинь би өөрөө түүнд бүү залга гэх нь зөв юм байна гэдгийг ойлгов.
Гэтэл би тэгж чаддаггүй, захиа бичээд, утасны билл-ээ хавсаргаад, тайлбар тавиад, дахин бүү утасдаарай гэж эелдэгээр хүсэв. Гэтэл она дахин залгахгүй ээ гэж хариулангаа эвгүй хэдэн үг бас дайчих юмаа, хэхэ.

Ингээд би намайг стрээсдүүлээд байгаа шалтгаануудыг олж тогтоон арга хэмжээ авч хуучин хэвэндээ орж эхэлж байна. Би хамаг анхаарлаа хичээлдээ хандуулаад, эргэн тойрондоо юу болоод байгааг анзаарахгүй явсаар ийм байдалд хүрсэн бололтой. Иймд өөрийгөө бүүр дээрээс, бүхэл зургаар нь харах хэрэгтэй юм байнаа. Энэ түүхийг тэмдэглэн үлдээх учир нь, магад дараа ямар нэг байдалд ороход тэр эмчийн хэлж байсан үг хэрэг болох байх гэж бодлоо.

Стрээст орсон хийгээд хэрхэн гарсан тухай

Жилийн чөлөө дуусаагүй л дээ, би мэджээн уг нь. Гэхдээ блог руугаа нэвтэрдэг нууц үгээ сэргээнгээ нэг поост шахчии даа хөө тээ.

Ингэсийн, сүүлийн үед би нэг л биш ээ, ууртай, уцаартай, нэг юманд санаа зовоод байдаг. Яаг юунд санаа зовоод байгаагаа мэддэггүй ээ. Сүүлийн 2 сар нилээн олон цагаар ажилласан боловч гараас юм гардаггүй дээ. Тэгээд энэ 7 хоногийн 3 дахь өдөр цаг авч эмч дээр очлоо. Гэтэл ердөө 10 асуулттай тээст бөглүүлээд намайг чинь гүн стрээст орсон байна гээд оношлочихов. Тэгээд чи одоо өөрөө гэртээ харьж чадах юмуу? нөхрөө дуудаж гэртээ хамт харь, чи ер нь их муу байна гэлээ, хэхэ.
Эмч намайг яг юу зовоогоод байгааг хамтран ярилцаад дор нь тодорхойлоод өглөө. Би их гайхлаа, иймхэн юмнаас болж би сэтгэл гэдэг эрхтнээ өвдүүлээд байсан болж байна уу гээд.
Тэгээд энэ 2 шалтгааныг тодорхойлж өгчихөөд, дараа нь хэрхэн шийдэх арга замыг зааж өглөө. Ингээд би энэ 2 даалгаврыг гүйцэтгээд, дараа 7 хоногийн 3 дахь өдөр дахин нөгөө эмчтэйгээ уулзахаар боллоо.
Ингээд шалргааныг танилцуулъя.