Хамгийн их ичсэн минь

1999 оны зун би үсээ хусаад, үгүй ээ тэгээд эртхэн ч хусахгүй, наадмын дараа ч хуслуу даа. Тэгээд л 9 сард хичээл орохоор ургачихна гээд л сүрхий амьтан алчуур боочихоод л яваад байлаа. Хичээл эхэлсэн чинь халимаг болчихно гээд горьдоод байсан үс маань байдаггүй шүү. Ямар халзан оюутнуудын өмнө гаралтай биш дээ. Оюутнууд ч яахав, орчин үеийн стиль сайтай багш байнаа гэж магадгүй ч, сургуулийн захиргаа ёс суртахууны доголдолтой гээд хичээл заалгахгүй шд. Тэгээд 15000 төгрөгөөр тас хар үс авч зүүлээ. Нээх урт биш л дээ.

Намар хичээл жил эхлээд удаагүй, оюутнуудын сагсны тэмцээн эхэллээ. Тэгтэл ч миний дааж байсан ангийн охидууд тэмцээнд ормоор байна, нэг хүн дутаад байна, яагаад ч дахин нэг хүн гарахгүй байна, бид түрүүлж тэр шагналын 15000 төгрөгийг авч ингэж зарцуулмаар байна гээд намайг ороод тоглоод өгөөч гээд салдаггүй дээ. Тэгээд та нар хожих юмуу гэхээр, хожно бид хожиж тэр мөнгийг авна гээд бүр яаж зарцуулахаа тооцчихсон хүснэгт надад үзүүлээд л байна. Тэгж тэгж яадгийн би ч гэсэн нэг хөлсөө гаргаад авъя гээд л зөвшөөрлөө.

Тэмцээн эхлээд л нэг талдаа тоглож дуусаад, нөгөө талдаа гарчихсан овоо бидний гар хөл нийлээд хожих магадлалтай оноо авчихсан байваа. Тэгтэл ч би нээх мундаг шийдний дороос самбараас буцсан бөмбөг рүү үсэрлээ. Бөмбөгний араас бүх юмыг умартаад үхэж байгаа юм чинь. Тэгээл үсрээд л бөмбөгөө аваад буутал толгой хөнгөн оргиод ч байх шиг, сэрүү татаад явчихлаа. Гэтэл хамт бөмбөгөнд үсэрсэн дайсны талын охин өөдөөс айчихсан харж байна. Би ойлгосонгүй тоглолтоо үргэлжлүүллээ. Тэгтэл надаас бусад нь тоглодоггүй шүү. Тэгээд л заал дүүрэн оюутнууд элэг нь хөшиж үхтлээ инээж, би гэнэт нөгөө гоё гил хар үсгүй болсноо ухаарч, ичээд үхсэн дээ. Ёоноо газар доогуур л ормоор байсан шүү. Тэгээд шүгэлийн дуугаар тоглолт хэсэг завсарлаваа, надад зориулж. Тэгэхээр чинь бүх хүний анхаарал бүр албан ёсоор над руу хандана биз дээ. Та нар төсөөлдөө, ганцхан чамайг заал дүүрэн хүмүүс шоолж инээнэ гээд.
Миний үсийг хэн ч санаатай татаагүй бөгөөд эсрэг багийн надтай зэрэг бөмбөг рүү үсэрсэн охины бугуйн дахь цагны төмөр оосорт миний үс татагдаж унасан юмсанж. Уг нь хиймэл үс дотроо резинтэй, нээх амархан уначихгүй л дээ. Тэгээд цаашаа бүр тэнэг үзэгдэл үргэлжлэнээ. Миний даасан ангийн надтай ойр зогсож байсан охин миний үсийг газраас аваад өгсөн чинь буруу зөвийг нь шалгаж байгаа ч юм байхгүй, шууд л өмсөх гэж оролдоод, ичсэндээ өмсөж чадахгүй, хэд хэдэн удаа буруу зөрүү толгой дээрээ тавьж үзээд, сүүлдээ ер нь яадгийн халзан л хүн байгаа биз гээд багийнхаа балиашигүүдэд аваачиж өгчөөд тоглолтоо үргэлжлүүлж билээ. Тэмцээн дуусаад ангийнхаа охидод уурлаад, та нараас болоод миний нэр хүнд уналаа энэ тэр гээд гомдоод сүйд болсон ч манайхан "багшаа энэ чинь их гоё дурсамж шдээ, та хэдэн жилийн дараа инээгээд л ярина даа" гээд хайртай шавь нар минь намайгаа панаалдаж билээ. Халзан толгойгоо гайхуулан гайхуулан, хүний элэг аваад, үхэн хатан тоглоод манай баг эхний шагналт 3 байранд ороогүй л дээ, харамсалтай нь. 15000 төгрөгний төлөө ийм л юм болсон юм даа, хаха.

Харин маргаашнаас нь надтай инээмсэглэн мэндлэх таних танихгүй оюутны тоо эрс нэмэгдсэн шүү.