Лэйди Гага ба Улаанбаатар

Ийм гарчиг өгвөл Гага Улаанбаатарт тоглолтоо хийсэн юм шиг санагдуулж чаджиинуу.

За тэр ч яахуу, өчигдөр (Friday) би Гагагийн тоглолтыг орой 6 цагаас үзээд бүтэн нэг цагийн турш хэн гэдгээ ч мартаад амьдралаас тасарлаа шд. Ойрд ийм доргио сэтгэл ханамж аваагүйгээ, ийм тансаг сэтгэл догдлол мэдрээгүйгээ мэдлээ. Гагагийн тоглолтыг үзсэн гэхэд атаархаж байнуу надад. Гага Сиднэйд ирж бужигнуулж байгаад л явлаа. Тоглолтын үеэр авсан хэдэн зураг сонирхуулъяа.

 Тахир дутуу хүний тэргэнцэртэй тайзан дээр дуулж Сиднэйчүүдийг шоконд оруулаад

Жич: Photos by Jacob Dezwart. Хүний авсан зурагаар хүүдэгнэсиин.

Нэмж хэлэхэд Хатагтай Бандааш тоглолтын 3-4 хувцас сольж өмссиин байж огт бандааш өмсөөгүй байгааз дээ, над шиг, хаха.

Picture from The Daily Telegraph. Энэ зургийг сүүлд нэмлээ. Малгайг нь хараарай, Сиднэй Айрпорт дээр.

Хаха, хөөрхий ядуу оюутан яаж тэр тоглолтыг нь очиж үзэх вээ дээ, зурагтаар л үзсиин. Муусайн хүүхдүүд чарлалдаад байхаар нь өөр өрөө рүү хөөж оруулж байгаад ганцаараа галзуу юм шиг л том өрөөгөө эзэгнэлээ. Ёооё тэр мөчийг нэг бүрчлэн бичвэл яг галзуу солиотой маань бүүр илэрхии болчих гээд байна, ингэсгээд орхиё. Тоглолтын дундуур рэклаам яваад сайхан оргил үедээ орж байхад чинь сулруулаад байсан болхоос. Энд бас зурагтаар нь эрклаамны дундуур юм олж үздиин. Юугаар жиших вээ, за шаар үлээж байна гэж бодъё шаар томроод томроод явж байтал үлээхээ болихоор нь бага зэрэг шалчииж байгаад рэклаам дуусаад тоглолт үргэлжлэхээр дахин томроод, эрклаам гарахаар сулраад тоглолт үргэлжлэхээр өмнөхөөсөө томроод гэх мэт явсаар байгаад тоглолт дуусахад тэр шаар цаашаа үлээгдэх аргагүй болж хагарч байж минии санаа амарсииншд. Гэхдээ өчигдөр маангар харамсаад, Гагаг амьдаар нь үзэх ийм сайхан боломж дахин олдохгүй байх гэж бодлоо. Яаж ийгээд ганцаараа ч хамаагүй тоглолтыг нь үздэг байж гэж одоо ч харамсаад байнаа (санаа алдав.Сурв).

Сая энэ клипийг олж үзлээ. Бодвол та нар өмнө нь үзээ байлгүй. Улаанбаатар маань ийм сайхан сэлүүхэн байжээ. Танил зурагнууд хөвөрч байна. Бага нас минь өнгөрсөн тэр төвлөрсөн төлөвлөгөөт эдийн засагтай захиргаадалтын нийгэмд би үнэн дургүй.

 

Хүмүүс хүүхэд насанд хүргэж өгдөг галт тэрэг байвал сууна гэж мөрөөдөөд байдгийн, би бол суухгүй. Миний бага нас сайн эцэг эхийн буянд жаргалтай өнгөрсөн ч, тэр нийгэмд дахин очмооргүй байна.  Нээрээ өнгөрсөн 7 хоногт 17 again гэдэг кино үзээд, хөөрхөн кино байнлээ. Бодлоо, би дахин 17 насандаа очихгүй ээ, харин 20 наснаасаа хойш аль ч насандаа очиж болжээн. 17 насандаа очвол онц сурлагатан сэтэртэй, эр эм нь мэдэгдэхгүй тооны машаан, тэгээд найз нөхөд байхгүй, өөртөө итгэлгүй, зорилго байхгүй, тэнэг мануухай байлаа шд. Угаас социалист нийгэмд бид бүгд нэг хэвэнд цутгачихсан ижилхэн бяцхан сэтгэдэг болж хүмүүждэг байсын.