Monday, June 21, 2010

Courier хийсэн түүх 2

За ажилдаа бага багаар дадаж байна, хурд нэмэгдсэн, хаана байгаагаа хэлж мэддэг болсон, замаа харахаас гадна хажуугийн байшингийн хаягуудыг хардаг боллоо, ер нь бол овоо шүү. Энд над мэтийн юм зөөдөг машинууд зогсдог тусгай зогсоолууд цагийн хязгаартай байдаг юм. Нэг өдөр loading zone дээр машинаа тавьчихаад ачаагаа авах гээд орлоо. Үйлчлүүлэгч маань харин ачаагаа бэлдээгүй байнаа. Нэг минут гэчихээд алга болчихлоо. Бараг 7 минут болсон байхаа, бэлдсэн ачааг аваад гараад машин руугаа явлаа, машинаа олдоггүй, би энэ хавьд л тавьсандаа гээд л нүдээрээ баримжаалаад харлаа, үнэхээр машин маань алга. Тэр зогсоол 15 цаг хүртэл хязгаартай байсан юм байж. Энд би 2,55д ирсэн дээ. Ямар хурдан ачдаг юм бэ? Хөгжилтэй орон болохоороо ийм гялс малс аччихдаг, гоё юмаа. Юун гоётой манатай, Courier хүнд үүнээс муу юм гэж хаа байх вэ? Одоо яах вэ? хэнээс асуух вэ? За ажил ч өнгөрлөө, босс руугаа хэллээ, машин байхгүй болчихлоо, ачаад явчихсан байна. Босс ч юм хэлсэнгүй, надад байсан бүх ажлыг кансэлдлаа, тэгээд машинд суурилуулсан холбооны төхөөрөмжийг ашиглан яг хаана байгааг тодорхойлохыг оролдож байна гэлээ. Сандарсан хүн тэндээ яахаа мэдэхгүй зогсож байтал, хажуугийн дэлгүүрийн хүн гарч ирээд тэр гудам руу яв, тэнд ачсан машинуудаа тавьдаг, тийшээ яв гэж зааж өглөө. Заасан зүг рүү нь явж байтал харин яг миний машиныг буулгаж байдаг байгаа. Энэ миний машин гэж хэлтэл, аваад яв гээд инээж байна, уухайн тас баярлалаа гээд машинаа авсан даа. 7 хоногийн дараа машин ачсаны төлбөр гэж 166 доллар нэхсэн захиа шуудангаар хүлээн авлаа. Харин дүрэм зөрчсөнийг чинь торгож амжаагүй байна гэж учир мэдэх архаг courier-ууд азтайг минь гайхлаа.

3 comments:

byambaa said...

бүгдийг нь уншлаа, японд байсын байна.

Гилийн хатан said...

Бямбаа-Японд үлдсэн олон сайхан дурсамжаасаа нөхөж оруулнаа, баярлалаа

Anonymous said...

Australia yamar yarshigtai gazar ve,medeej durem juram ni saihan ch oyutan hund bainga ondor hemjeenii torguuli tolood yavah hetsuu l yum.